Zawartość płyty:
|
Krzysztof Penderecki (1933–2020)
|
|
|
[1]
|
Cadenza na saksofon sopranowy (transkrypcja: Paweł Gusnar)*
|
5:50
|
|
Łukasz Woś (*1967)
|
|
|
[2]
|
Aria z II Suity na flet i fortepian, wersja na saksofon i organy*
|
3:21
|
|
Stanisław Moryto (1947–2018)
|
|
|
[3]
|
Aria i chorał na saksofon sopranowy (transkrypcja: Paweł Gusnar)*
|
5:36
|
|
Łukasz Woś (*1967)
|
|
|
[4]
|
Romans, wersja na saksofon i organy*
|
4:07
|
|
Aleksander Jan Szopa (*1997)
|
|
|
[5]
|
Clair de lune na saksofon i organy*
|
4:38
|
|
Ignacy Zalewski (*1990)
|
|
|
[6]
|
Toccata na saksofon altowy i akordeon
|
5:43
|
|
Stanisław Moryto (1947–2018)
|
|
|
[7]
|
Koło na saksofon*
|
4:56
|
|
Łukasz Woś (*1967)
|
|
|
[8]
|
Intermezzo na saksofon altowy i organy*
|
4:41
|
|
Nikola Kołodziejczyk (*1986)
|
|
|
Koncert na saksofon, bandoneon i orkiestrę smyczkową
|
17:20
|
|
[9]
|
I Dark playground
|
7:11
|
|
[10]
|
II Małe przyjemności
|
10:09
|
|
total time 56:59
|
*światowa premiera fonograficzna
Cykl Saxophone Varie, zainicjowany w 2014 roku przez Pawła Gusnara, ma na celu rejestrację polskiego repertuaru ukazującego potencjał i szeroką paletę techniczno-ekspresyjnych możliwości saksofonów klasycznego kwartetu w rozmaitych wariantach obsadowych. Składa się z kompozycji, które w większości powstały w ścisłej współpracy z artystą i w większości są mu dedykowane.
Saxophone Varie vol. 4 zawiera utwory solowe (na saksofon sopranowy), duety (na sopranową i altową odmianę saksofonu z organami i akordeonem) oraz podwójny koncert na saksofon altowy, bandoneon (diatoniczny i chromatyczny) i orkiestrę smyczkową napisane przez kompozytorów reprezentujących różne generacje i style kompozytorskie: od Krzysztofa Pendereckiego i Stanisława Moryty, przez Łukasza Wosia, po Nikolę Kołodziejczyka, Ignacego Zalewskiego i Aleksandra Jana Szopę. Siedem utworów to premiery fonograficzne. Oryginalne dzieła i transkrypcje, liryzm i wirtuozostwo, improwizowane fragmenty, elementy programowości, współczesne techniki wykonawcze i środki sonorystyczne obok melancholijnej, romantycznej nastrojowości – wszystkie te zjawiska tworzą bogaty treściowo repertuar.
Czwarta część cyklu po raz kolejny udowadnia, że polski dorobek saksofonowy jest nie tylko różnorodny, wartościowy i ciekawy, lecz także inspirujący, intensywnie emocjonalny i piękny.
