Zawartość płyty stanowią w całości utwory improwizowane, będące w założeniu imitacją dzieł dawnych mistrzów. Podstawę dla doboru ich form stanowiły typowe formy uprawiane w różnych ośrodkach, przede wszystkim we Włoszech oraz w północnych i południowych Niemczech. 

Jeśli potraktować pojęcie sztuki nie w duchu oświeceniowym, lecz jako umiejętność tworzenia według pewnych reguł, pojęcie piękna zaś utożsamić z tym, co opiera się na proporcji i umiarze, improwizację w dawnych stylach można ocenić pod względem warsztatu gry wykonawcy, jego znajomości konwencji i reguł danego stylu, a także właściwego doboru formy i środków. Pożądanym efektem jest więc nie tyle oryginalność i innowacyjność, lecz mimesis, sztuka naśladowania klasycznych wzorców – w tym wypadku utworów mistrzów renesansu i baroku. 

Tomasz Soczek