Zawartość płyty:

CD 1

Akt I

1. Introdukcja [5'02'']
2. Scena I: Śmierć [7'51'']
3. Scena II: Chora [12'24'']
4. Interludium [0'52'']
5. Scena III: Lekarz [6'56'']

Akt II

6. Preludium [4'33'']
7. Scena IV: Chora [8'41'']
8. Interludium [1'26'']
9. Scena V: Lekarz [5'58'']
10. Scena VI: Śmierć [6'10'']

CD 2

Akt III

1. Preludium [2'59'']
2. Scena VII: Lekarz [9'33'']
3. Scena VIII: Śmierć [7'17'']
4. Interludium [0'58'']
5. Scena IX: Chora [9'20'']

Całkowity czas:

CD 1: 60'01''
CD 2: 30'12''

De invitatione mortis Andrzeja Karałowa do poetyckiego tryptyku Macieja Papierskiego, to misterium podejmujące próbę ujarzmienia niewytłumaczalnych rzeczy i zjawisk, jak śmierć, przemijanie, los. Metaopera Karałowa ma na celu ukazanie odmiennego podejścia do gatunku operowego dzięki łączeniu różnych wpływów stylistycznych i technicznych z pogranicza muzyki poważnej, improwizowanej i elektronicznej. Dźwięk i słowo tworzą nowy świat bazujący na synestetycznych i abstrakcjonistycznych odniesieniach. To rodzaj opery „pulpitowej”, bez akcji scenicznej. Libretto oraz występująca w nim „gra świateł” i symboli koreluje z kolorystyką dźwiękową (stopniowo rozświetlaną).

Forma utworu opiera się na trzech aktach, w ramach których znajdują się trzy pieśni-obrazy przedstawione przez troje bohaterów: terminalnie Chorą, Lekarza i Śmierć (Euthanatosa). Układ formy nawiązuje do tradycji teatru antycznego: trójdzielność konstrukcji, jedność czasu i miejsca akcji, działanie fatum. Troje śpiewaków-aktorów jest skonfrontowanych z oktetem instrumentalnym oraz kameralnym męskim zespołem wokalnym.

Poszczególne partie Chorej, Euthanatosa czy Lekarza można interpretować w sposób niejednoznaczny: z jednej strony jako osobisty manifest osamotnionej osoby, jej krzyk i chęć wyzwolenia się z nieuniknionego fatum, z drugiej zaś strony jako próbę rozumowego dotknięcia rzeczy ostatecznych.

Strona internetowa: 

https://andrzejkaralow.pl/index.php/de-invitatione-mortis/