Opis

Stanisław Moryto (1947-2018)

Kompozytor, organista, pedagog, organizator życia muzycznego, profesor doktor habilitowany. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie w klasach: organów Feliksa Rączkowskiego (1971) i kompozycji Tadeusza Paciorkiewicza (1974). W kolejnych latach w macierzystej uczelni pełnił różne funkcje, po tę najważniejszą – rektora UMFC (2005– –2012). W 2011 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Keimyung University w Daegu (Korea Południowa).

Uczestniczył w pracach licznych stowarzyszeń i organizacji muzycznych. Był przewodniczącym Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej „Jeunesses Musicales de Pologne” (1973–1981), prezesem Ludowego Instytutu Muzycznego (1981–1997; od 1992 Polski Instytut Muzyczny), członkiem Narodowej Rady Kultury (1984–1990) i Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina (2007–2010). W 1986 r. powołał do życia Conversatorium Muzyki Organowej (obecnie Legnickie Conversatorium Organowe, od 2018 – im. Moryty). Zainicjował także serię wydawnictw dawnej i współczesnej polskiej muzyki organowej.

Jako organista i kompozytor był obecny na najbardziej znaczących koncertach i festiwalach polskich i europejskich oraz odbywających się w Japonii, Kanadzie, Korei Południowej, na Kubie, w Libanie i w Stanach Zjednoczonych. Dokumentacja fonograficzna jego twórczości obejmuje kilkadziesiąt płyt (z czego osiem to płyty autorskie). Zdobył wiele nagród w konkursach kompozytorskich. Był także laureatem innych prestiżowych wyróżnień, m.in.: Nagrody Miasta Legnicy (2000), odznaczenia „Crucem Magni Officialis” zakonu maltańskiego (2007), Nagrody Brata Alberta (2008), Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka (2009), „Fryderyka” w kategorii „Kompozytor Roku” (2010), Nagrody Ministra Kultury (1995, 2011), Krzyża Oficerskiego Orderu „Polonia Restituta” (2012).